ဘာနဲ့ စမ်းမလဲ
ကဲ မှတ်ကျောက်တင်ကြည့်၊ သိလိမ့်မယ်လေ
ရွှေအစစ်
မောင့်မေတ္တာ။
လွှတ်ပစ်လိုက်ပါ
မြေမှာ
ဒါမှမဟုတ် သမုဒ္ဒရာ
ရေလွှာနက်ထဲ၊ ဘယ်ပဲရောက်ရောက်
အရောင်တောက်လျက်၊ တလက်လက်လေ
ရွှေ ရွှေ ရွှေကွယ့်
မောင့်ရဲ့ မေတ္တာ။
ကောင်းကင်မြေပြင်
လောကခွင်ထဲ၊ ထားချင်ရာနား
ပစ်ထားလိုက်လေ၊ ရွှေတန်ဖိုးကား
တစိုးတစိ၊ ဘယ်ရော့ဘိမလဲ
အမြဲရွှေပဲ၊ ပြောင်းလဲမပြောင်း
မဟောင်းမညစ်၊ ရွှေအစစ်ကွယ့်
မောင့်ရဲ့ မေတ္တာ။
ကဲ လိုရာပြောင်းပြီး
ပုံလောင်းလိုက်ကွယ်၊ ညွတ်ပြောင်းသွယ်လျ
ဖြူလွခင့်လက်၊ လက်စွပ်ပုံသွင်း
သွယ်ရှင်းဝင်းတင့်၊ ခင့်လည်တိုင်ကြော့
ဆွဲပေါ့ ဆွဲကြိုး၊ အို အမျိုးမျိုး
ဆံထိုးဖြစ်ဖြစ်၊ ရင်ထဲနှစ်ခြိုက်
ကြိုက်ရာပုံလောင်း၊ ပြောင်းချင်ပြောင်းပဲ
မဟောင်းညစ်ပေ၊ ဝင်းလက်နေသည်
ရွှေ ရွှေ ရွှေကွယ့်၊ မောင့်ရဲ့ မေတ္တာ
ထာဝရ ရွှေ။ ။
မောင်ချောနွယ်
မိုးဝေ၊ မေ၊ ၁၉၇၀
