သံချေးတစ်ထပ် ရွှံ့တစ်ထပ်မို့
သူတို့ရဲ့ စိတ် အတင်အချကို
မင်း...ဘယ်လိုမှ ဖတ်ရမှာ မဟုတ်ဘူး
အာငွေ့မှုတ်သံတွေကြားမှာပဲ
ရယ်ကာ မောကာ တစ်နွေလုံးပိတ်
ကိုယ့်ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ကိုယ် အိပ်ပစ်လိုက်ပေါ့ကွယ်
ချစ်သူရေ
လောက မာယာဆိုတာ
အတီးခံရတဲ့ ဗုံတွေရဲ့ ဂီတပါပဲ
စစ်တုရင် တစ်ပွဲလုံးကို
ဆွဲမှောက်ခံလိုက်ရပေမဲ့
...ဘာဖြစ်လည်း
ဝမ်းမနည်းကြေး တို့တွေ ရွာသွန်းကြရုံပေါ့
ယုံကြည်ထားစမ်း
ရေငွေ့ ရေခိုးကလည်း
ပင်လယ်ကို ပစ်ပေါက် စိုက်ပျိုးနိူင်တယ်ဆိုတာ။
တာရာမင်းဝေ
